کشف یک سیاره فراخورشیدی جدید
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۷۷۰۴۵
سیاره سنگی با نام مستعار "جانسن" شناخته میشود، یکی از عجیبوغریبترین سیارههای فراخورشیدی کشف شده است.تمام سطح این ابر زمین اقیانوسی از گدازه است که دمای آن به حدود ۲۰۰۰ درجه سانتیگراد میرسد.
خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ تمام سطح این "ابر زمین" اقیانوسی از گدازه است که دمای آن به حدود ۲۰۰۰ درجه سانتیگراد میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سیاره به عنوان سیاره الماس نیز شناخته میشود زیرا فضای داخلی آن سرشار از کربن است که سنگهای قیمتی را تحت فشار شدید ایجاد میکند.
چنین اطلاعاتی برای یافتن اینکه چقدر محیطهای مشابه زمین رایج هستند و چقدر ممکن است حیات فرازمینی در کیهان فراوان باشد، حیاتی است.
فلاتیرون، محقق ارشد این مطالعه و پژوهشگر مرکز موسسه گفت: ما در مورد اینکه چگونه این منظومه چند سیارهای به وضعیت فعلی خود رسیده است اطلاعاتی به دست آوردیم.
جانسن در سال ۲۰۰۴ کشف شد و به اولین سیاره "ابر زمین" شناخته شده تبدیل شد. جرم این سیاره حدود هشت برابر جرم سیاره ما و اندازه آن نیز دو برابر پهنای سیاره ما است. جو آن غنی از هیدروژن است. هلیوم و به طور بالقوه سیانید هیدروژن نیز در آن وجود دارد. این اولین سیاره فراخورشیدی است که میشناسیم و با وجود سطح جهنمیاش، جو دارد.
مدار جانسن دارای حداقل شعاع تقریبا دو میلیون کیلومتر است. ستاره شناسان معتقدند این سیاره حدود هشت میلیارد سال پیش شکل گرفته است. مدار آن به قدری به دور کوپرنیک نزدیک است که اخترشناسان در ابتدا به وجود آن شک کردند. همانطور که کوپرنیک میچرخد، نیمی از آن ستاره به سمت ما میچرخد و نیمی دیگر در حال دور شدن است.
این بدان معناست که نیمی از ستاره کمی آبیتر است و نیمی دیگر کمی قرمزتر است. بنابراین، اخترشناسان میتوانند جانسن را با اندازهگیری زمانی که نور را از سمت قرمزتر، سمت آبیتر و قسمت میانی بدون تغییر مسدود میکند، ردیابی کنند.
به گفته محققان این برهم کنشها جانسن را به سمت مکان جهنمی کنونیاش سوق داده است. با نزدیک شدن جانسن به کوپرنیک، گرانش ستاره به طور فزایندهای مسلطتر شده است. از آنجایی که کوپرنیک در حال چرخش است، نیروی گریز از مرکز باعث شد بخش میانی آن کمی به سمت بیرون برآمده و بالا و پایین آن صاف شود. این روی گرانش احساس شده توسط جانسن تأثیر گذاشت و سیاره را به سمت استوای ستاره کشاند.
ابر زمینها، رایجترین نوع سیاره در کهکشان راه شیری هستند، اگرچه هیچ کدام در منظومه شمسی وجود ندارند. آنها ابر زمین نامیده میشوند زیرا جرم آنها از جهان ما بیشتر است اما از غولهای گازی منظومه شمسی کوچکتر هستند. درک بیشتر ابر زمینها باید به معنای درک بیشتر از رایجترین نوع سیارات باشد.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: زمین سیاره علم و فناوری ناسا کشف گدازه فضا کهکشان راه شیری فراخورشیدی جانسن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۷۷۰۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه شریف در محله تاریخی طرشت ستاره خاورمیانه شد؟
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: دکتر محمدعلی مجتهدی، برای ساختن دانشگاه صنعتی شریف در پایتخت به دنبال زمین میگشت. چندین نقطه مختلف به او معرفی و پیشنهاد داده و در نهایت زمینی در محله طرشت برای راهاندازی این دانشگاه انتخاب شد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
دکتر مجتهدی این زمین را اینگونه توصیف میکند: «زمین در جاده مهرآباد روبهروی دبستان (محمد) عاصمی بین میدان شهیاد (آزادی) و مهرآباد (بود). روبهروی دبستان عاصمی، یک جایی بود که ساخته بودند تا هنرستان شود. ولی مدتها میشد که این ساختمان همینطور افتاده بود بی در و پنجره. عرض زمینش را یادم نیست. از دم جاده به نظر ۴۰ متر بود یا ۶۰متر. ولی عمق زمین خیلی زیاد بود و شرق و غربش هم زمینهای بایری بود؛ میشد خرید.» در نهایت ۱۱ آبان ۱۳۴۴ با تصمیم شورایعالی آموزش، دانشگاه صنعتی شریف در این مکان راهاندازی شد.
دکتر محمدعلی مجتهدی در خاطراتی در برنامه تاریخ شفاهی هاروارد گفته: «میخواستم اثبات کنم در مملکت ما جوانان با استعدادمان در دانشگاههای خوب آدم حسابی خواهند شد و این جوانان فاضل و دارای اعتمادبهنفس قوی هستند که احتیاجات مملکت را مرتفع میکنند. تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز صنایع کشور، مخصوصا صنایع سنگین، و انجام پژوهش علمی و تکنولوژی در شمار دانشگاههای معتبر جهان به شرحی که در سالنامههای دانشگاه چاپ شده است هدف از این تاسیس بود».
در نهایت دانشگاه صنعتی شریف در مکان فعلی بنا شد. همچنین ساخت و معماری آن را حسین امانت، جوانی از فارغالتحصیلان کالج البرز، انجام داد که پیش از این برج آزادی را طراحی کرده بود.
برای دانشگاه شریف در ابتدا ۶ دانشکده مهندسی برق، مکانیک، شیمی، مهندسی متالورژی، علوم شامل رشتههای ریاضی و فیزیک و در نهایت دانشکده مدیریت صنعتی و اقتصاد مهندسی برای دوره تکمیلی مهندسی تخصصی پیشبینی و برای سال تحصیلی ۱۳۴۴ـ ۱۳۴۵ مسابقه ورودی با شرکت ۵ هزار و ۳۲۱ داوطلب در روزهای چهارم و پنجم تیر ۱۳۴۵ برگزار میشود و از دروس ریاضیات، مکانیک، فیزیک، شیمی، رسم فنی امتحان میگیرند که در این میان ۴۱۲ دانشجو بهترتیب معدل نمرات پذیرفته میشوند.
این دانشگاه پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به نام یکی از دانشجویان شناختهشده خود، مجید شریفواقفی، به اسم دانشگاه صنعتی شریف تغییر نام داد. مجید شریفواقفی جزو نخستین دانشجویان راه یافته به این دانشگاه صنعتی بود که در رشته مهندسی برق تحصیل میکرد.
کد خبر 845754 برچسبها هویت شهری تهران